Birleşmiş Milletler (BM) Bilim, Eğitim ve Kültür Örgütü (UNESCO) 25 Ekim-10 Kasım 2011 tarihleri arasında Paris’te gerçekleştirilen 36. Genel Konferansı’nda 2012 yılında Şair ve Filozof Yusuf Nabi (1641-1712)  ile Bestekar Buhurizade Mustafa Itrî’nin (1640-1712) ölümlerinin 300. yılı, Mimar ve Şehir Plancısı Kemal Ahmet Aru’nun  (1912-2005) doğumunun 100. yılını Uluslararası düzeyde anma faaliyetlerinin yapılması ve bir eserinin desteklenmesi kararı aldı. UNESCO’nun 36. Genel Konferansı’nın sonunda,  Şehir ve Bölge Planlama bilim alanının ülkemizdeki öncülerinden, mimar ve şehir plancısı Prof. Kemal Ahmet Arû’nun  "bütün dünya mimarları ve şehircileri için bir referans olduğu" vurgulandı. 2012 yılında 100. doğum yıldönümünde uluslararası düzeyde anılması oy birliği ile karar altına alındı. 


Prof.  Kemal Ahmet ARU Kısa Özgeçmişi 

1912 yılında doğan Kemal Ahmet Aru, 1932’de Galatasaray Lisesi’ni, 1937’de Güzel Sanatlar Akademisi Yüksek Mimarlık Bölümünü (MSÜ) bitirdi. 1940’da Yüksek Mühendislik Mektebi (İTÜ) Mimarlık Fakültesi Şehircilik Kürsüsü’nde asistanlık görevine başladı. 1942-46 arasında Clemens Holzmeister’le birlikte proje derslerini yürüttü. Aynı zamanda 1954’e dek Prof. Gustav Oelsner’in asistanlığını yaptı. İTÜ’deki öğretim üyeliği görevinin yanı sıra Yıldız Teknik Okulu (YTÜ) ve Maçka Teknik Okulu’nda dersler verdi. 1950’de profesör oldu, aynı yıl Şehircilik Kürsüsü başkanlığına seçildi. 1954-70 döneminde aralıklarla İTÜ Mimarlık Fakültesi Dekanlığı görevinde bulundu. 1961-62’de Stuttgart, 1963’te Berlin ve 1967’de Viyana Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Şehircilik Kürsülerinde konuk öğretim üyesi olarak dersler verdi. 1967-82 arasında İTÜ Mimarlık Fakültesi Şehircilik Enstitüsü başkanlığı yaptı.   

Eğitim alanındaki çalışmaları ve uygulamalarıyla Türkiye’de kent tasarımına önem verilmesini sağlayan Arû, 1944’te Isparta, 1945’te Kayseri ve Ödemiş, 1948’de İzmit (Gündüz Özdeş’le), 1946’da Boğazlıyan, Tekirdağ, Söke ve Malkara, 1947’de Babaeski, Bandırma, Gönen, Finike, Burdur, Serik, Biga, Tokat, Kars ve Turhal, 1948’de Gaziantep, 1952’de İzmir (G. Özdeş’le) 1970’te Niksar ve Tavşanlı İmar Planı yarışmalarında birincilik ödülleri aldı. 

Arû’nun kent planlaması çalışmaları mimarlığına da damgasını vurdu. Mimari projelerinde konuyu her zaman çevreyle bir bütünlük içinde, çevre sorunlarına çözüm getirebilecek biçimde ele aldı. 1947-57 arasında Rebii Gorbon’la birlikte yaptığı 1. Levent ve 1954’te gerçekleştirdiği 4. Levent Toplu Konut uygulamaları bu yöndeki çalışmalarının önemli örneklerindendir. 

Çeşitli mimari proje yarışmalarına katılan Arû, Ankara Polis Koleji (1940), İzmit Oteli, Belediye ve Hükümet Meydanı (1948; Gündüz Özdeş, Kemali Söylemezoğlu ile), Emlak Kredi Bankası Ataköy Oteli (1956; AHE Grubu ile), Emlak Kredi Bankası Genel Müdürlüğü Binası (1957; AHE Grubu ile), Malatya Teknik Tarım Okulu (1960; AHE Grubu ile), Diyarbakır Üniversitesi Kampüsü (1971; Yıldırım ve Yalçın Sağlıkova, Emre Arû ile) proje yarışmalarında birincilik ödüllerini kazandı. Taksim Vakıflar (Sheraton) Oteli için 1959’da açılan uluslararası yarışmayı Hande Suher, Tekin Aydın, Mehmet Ali Handan, Altay Erol ve Yalçın Emiroğlu’ndan oluşan AHE Grubu ile birlikte hazırladığı proje ile kazandı; yapı 1975’te tamamlandı.   

Kemal Ahmet Arû’nun “Türk Hamamları Etüdü” (1941), “İkinci Dünya Harbi’nden Sonra Garp Avrupasında Mesken Problemi” (1950), “İmar Planlama Çalışmaları Çizim Tekniği” (1955; G. Özdeş’le), “Yayalar ve Taşıtlar, Şehir Dokusunda Yeni Ulaştırma Düzenleri” (1965), “Türk Kenti” (1998) ve “Kemal Ahmet Arû-bir Üniversite Hocasının Yaşamının 80 Yılı” (2001) adlı kitapları bulunuyor.   

 

 

       
sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor sponsor